حروف غنهحروف غنه، حروف ادا شده از انتهای خیشوم در حالت ادغام و اخفا است. ۱ - تعریف غنه«غنه» آوازی است که پس از بستن لب‌ها از خیشوم (بینی) بیرون می‌آید. ۲ - تعریف حروف غنه«حروف غنه» حروفی هستند که در حالت ادغام یا اخفا از انتهای خیشوم ادا می‌شوند و عبارتند از: میم ساکن؛ نون ساکن؛ تنوین. صفت غنه در حروف مذکور در صورتی شدیدتر خواهد بود که مشدد باشند. ۲.۱ - مثالبرای غنه می‌توان نمونه‌های ذیل را ارائه داد: من رحم؛ من لدن؛ ینمو؛ ان نشاء؛ لکم بها؛ من جاء؛ جنات تجری. [۱]
بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۷۴.
[۲]
حبیبی، ابوطالب، آموزش تجوید، ص۴۴.
[۳]
موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص(۶۰-۶۱).
[۴]
قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۹۷.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «حروف غنه». |